Το Schloss Neuschwanstein είναι ένα παραμυθένιο κάστρο, γνωστό μέσα από πολλές ιστορίες της Disneyland. Ένα κάστρο που σας ταξιδεύει νοερά στις παιδικές σας αναμνήσει
Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ο Β’, ο επονομαζόμενος “Τρελός”, βρήκε ένα λόφο ψηλά στις κορυφές των Άλπεων σε κοντινή απόσταση από τα Γερμανο-αυστριακά σύνορα , περιτριγυρισμένο από πυκνό δάσος, ανάμεσα σε δυο μεγάλες λίμνες και έφτιαξε το ησυχαστήριο του. Ένα κάστρο ονειρικό, παραμυθένιο , το κάστρο Schloss Neuschwanstein (Σλος Νοισβανστάιν), που σήμερα είναι ο πρώτος σε επισκεψιμότητα τουριστικός προορισμός της Γερμανίας και η μοναδική υποψηφιότητα της χώρας να περιληφθεί στα επτά θαύματα του κόσμου.
Το Schloss Neuschwanstein είναι το πιο διάσημο κάστρο στον κόσμο, το πρώτο από τα τρία που έφτιαξε ο βασιλιάς και αποτελεί ένα φόρο τιμής στον συνθέτη Ρίτσαρντ Βάγκνερ , του οποίου ο ίδιος υπήρξε φανατικός θαυμαστής. Ο μνημειώδης πύργος χτίστηκε πάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Κρίστιαν Γιανγκ, ο οποίος έδωσε σάρκα και οστά στο όνειρο του Βασιλιά για έναν πύργο εμπνευσμένο από τις όπερες του μεγάλου δημιουργού. Ο Λουδοβίκος, έχοντας μια υπερβολική αγάπη για τον φανταστικό κόσμο των μουσικών έργων του Βάγκνερ, ντυνόταν όπως οι μυθικοί ήρωες στις οπερέτες, κοιμόταν την ημέρα και κυκλοφορούσε μόνο τα βράδια.
Αινιγματική και θρυλική φυσιογνωμία ο Λουδοβίκος, αγαπούσε την Τέχνη, λάτρευε τη μουσική και έχτιζε τον έναν πύργο πίσω από τον άλλον, στην ουσία προσπαθώντας να κατασκευάσει τον δικό του ιδανικό φανταστικό κόσμο, στον οποίο κατέφευγε για να δραπετεύει από την πραγματικότητα. Σαν το Schloss Neuschwanstein όμως δεν ξανάφτιαξε ποτέ. Μέσα σε ένα φυσικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς, που παρέμεινε άθικτη καθώς ο Λουδοβίκος ήταν λάτρης της φύσης και είχε δώσει σαφείς οδηγίες να μην καταστραφεί το περιβάλλον, πραγματικά, το κάστρο φαίνεται σαν να μεγάλωσε εκεί, σαν να αποτελούσε πάντα ένα αναπόσπαστο κομμάτι του μοναδικού αυτού παραμυθένιου τοπίου.
Το μεγαλειώδες παλάτι του Νόισβανστάιν που δεσπόζει στα 965 μ. υψόμετρο, ξεκίνησε να χτίζεται το 1867 και τελείωσε λίγο μετά το θάνατο του βασιλιά το 1886. Μάλιστα, ο Λουδοβίκος πλήρωσε για αυτό από προσωπικά του κεφάλαια και από δάνεια και όχι από το δημόσιο χρήμα της Βαυαρίας και παρόλο που ξόδεψε μια περιουσία για την κατασκευή του, έμεινε εκεί συνολικά μόνο 170 μέρες.
Μόλις τρία χρόνια πριν ξεκινήσει το χτίσιμο του κάστρου ο Λουδοβίκος είχε χριστεί βασιλιάς σε ηλικία μόλις 18 ετών και ήταν εντελώς άπειρος.
Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος Β´ της Βαυαρίας (1845-1886), που ήταν ανιψιός του Όθωνα της Ελλάδας, παραμελούσε τα βασιλικά του καθήκοντα και ασχολούνταν ολοένα και περισσότερο με την εμμονή του να ανοικοδομεί εντυπωσιακότερα παλάτια, με ξενόφερτες αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες. Η αντίστροφη μέτρηση για αυτόν άρχισε, όταν κάποιοι υπουργοί άρχισαν να γκρινιάζουν για την οικονομική του πολιτική και τον αμφισβήτησαν. Ο Λουδοβίκος έγινε έξαλλος και προσπάθησε να τους αντικαταστήσει. Αυτοί όμως, τον κατηγόρησαν ως ακατάλληλο να διαχειρίζεται τη τύχη του κράτους, διέγνωσαν ότι ήταν παρανοϊκός και τον απομάκρυναν απ’ τον θρόνο. Λίγες ημέρες μετά, ο Βασιλιάς Λουδοβίκος Β΄ της Βαυαρίας βρέθηκε πνιγμένος στη λίμνη, κοντά στο ψυχιατρείο που νοσηλευόταν. Πιο πέρα, επέπλεε και το πτώμα του γιατρού, που είχε βγάλει το κρίσιμο ιατρικό πόρισμα.
Πίσω στο σήμερα, το Schloss Neuschwanstein “φιλοξενείται” στη μικρή πόλη Füssen στο τέλος του «Ρομαντικού Δρόμου» που συνδέει τη Βόρεια με τη Νότια Γερμανία. Στην ίδια πόλη βρίσκεται και το μικρότερο Schloss Hohenschwangau, το κάστρο όπου ο Λουδοβίκος πέρασε την παιδική του ηλικία, το οποίο χτίστηκε αρχικά τον 12ο αιώνα και ξαναχτίστηκε την δεκαετία του 1830 από τον πατέρα του Λουδοβίκου, Μαξιμιλιανό Β΄, σε γοτθικό ύφος. Εδώ πρωτοσυνάντησε ο Λουδοβίκος τον Βάγκνερ και εδώ βρίσκεται ακόμα το τετράγωνο πιάνο στο οποίο ο συνθέτης έπαιζε για το μικρό βασιλιά. Από το Füssen κοιτάζοντας ψηλά, το κάστρο δεσπόζει πάνω σε μία ομιχλώδη βουνοκορφή, επιβλητικό, απρόσιτο, σαν σκηνικό παραμυθιού. Ένας ανηφορικός δρόμος μέσα στο δάσος οδηγεί, με κάρο ή με τα πόδια, στην είσοδό του. Στο εσωτερικό του κάστρου υπάρχουν αναφορές από μεσαιωνικά έπη, όπως του “Τριστάνος και Ιζόλδη”, στοιχεία από το Βυζάντιο, αφού επιθυμία του βασιλιά ήταν να μοιάζει στην Αγιά Σοφιά της Κων/πολης, το μοτίβο του κύκνου Lohengrin, όπου σύμφωνα με το μεσαιωνικό έπος, ο Ιππότης του Άγιου Δισκοπότηρου, ο Parsival εμφανίζεται σαν σωτήρας μέσα σε μια βάρκα που σέρνει ένας ασημένος κύκνος, κ.α. Μάλιστα ο ίδιος ο βασιλιάς ενθάρρυνε τον Βάγκνερ να συνθέσει την ομώνυμη όπερα για να την απολαύσει στην Αίθουσα των Ραψωδών, πράγμα που δεν έγινε ποτέ, καθώς η πρώτη συναυλία δόθηκε 60 και πλέον χρόνια μετά το θάνατό του.
Το παλάτι άνοιξε στο κοινό επί πληρωμή αμέσως μετά το θάνατό του Λουδοβίκου και από τότε το κάστρο έχουν επισκεφθεί περισσότεροι από 100 εκατομμύρια άνθρωποι. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού επισκέπτονται το παλάτι καθημερινά περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι.
Το παλάτι έχει εμφανιστεί σε πολλές ταινίες και αποτέλεσε την έμπνευση για το κάστρο της ωραίας κοιμωμένης της Ντίσνεϋλαντ και άλλων μεταγενέστερων κατασκευών, ενώ ο Βασιλιάς ενέπνευσε τον Κλάους Μαν να γράψει το μυθιστόρημά του Λούντβιχ, “Σιδερόφραχτο παράθυρο”.
Σήμερα, τόσο η διάγνωση όσο και η αιτία θανάτου του Λουδοβίκου αμφισβητούνται. Πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό « Ιστορία της Ψυχιατρικής» και αναδημοσιεύτηκε στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, αμφισβητεί την πρώτη διάγνωση και υποστηρίζει ότι δεν υπήρξαν αξιόπιστα στοιχεία, που να τεκμηριώνουν την υποτιθέμενη ψυχική ασθένεια του βασιλιά και πολύ πιθανόν ο Λουδοβίκος να δολοφονήθηκε. Ο «τρελός» βασιλιάς που έχτισε το κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης εξακολουθεί να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Σεπτεμβρίου εκεί κοντά στο παλάτι, σε μια γιορτή κοντά στη μια από τις δύο λίμνες, στη λίμνη του Στάρνμπεργκ.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen